Wederom heb ik het weten te presteren om mijn redelijk willekeurige plaatsings-schema volledig te negeren door het eerst in ruim 9 maanden weer eens een berichtje te plaatsen. Wellicht is de reden voor dit gebrek aan inspiratie terug te vinden in onderstaande tekst... ;)
Nadeel van geluk
Ooit vond ik mezelf diep ongelukkig,
Geen mens die ’t zo zwaar had als ik,
Geen mens om me heen,
‘k was eenzaam alleen,
“Er komt nooit een meid die ik strik…”
Geen vrouw was te zien in mijn leven,
tenminste, dat was hoe ‘k het zag,
Een zanglerares,
een collega of zes,
romantisch dus niets: ’n hard gelach…
De poëet in mij is verdronken,
Zijn stem is in liefde gesmoord.
Er valt bitter weinig te klagen,
Dus schrijf ik nu vrijwel geen woord…
Zo bleef ik maar jarenlang klagen,
Het zwarte gal droop van ’t papier,
Een somber gedicht,
ja, ik bleek weer gezwicht,
en maakte van leed zo vertier…
De poëet in mij is verdronken,
Zijn stem is in liefde gesmoord.
Er valt bitter weinig te klagen,
Dus schrijf ik nu vrijwel geen woord…
Een prachtige vrouw bracht de liefde mij,
en zij gaf mij ook nog haar liefde.
Ik ging voor de bijl, want opeens was ik blij!
Wat plots mijn schrijf-wortels doorkliefde…
Die wanhoop brengt ook wel een voordeel,
Zo raak ik nooit meer uitgeklaagd!
ach, doe eens gek:
Inspiratiegebrek!
Een kwelling die niemand verdraagt!
De poëet in mij was verdronken,
Zijn stem was in liefde gesmoord.
Maar altijd blijft er wat te klagen,
Dus schrijf ik inmiddels weer door!
Copyright Halbe Mulder, 2015
Daarnaast heb ik voor de zomer eens een van mijn oudere teksten op muziek gezet, uitgebreid en uitgevoerd. Zie voor het resultaat het filmpje hieronder.
Aangezien ik het laatste couplet slechts kort voor deze opname geschreven had, ging er daar iets enigzins anders dan gepland, maar de bedoelde tekst is terug te vinden in de ondertiteling.
