Plots rolt er zo ineens een tekst uit de vingers. Soms is het een prachtige gelegenheid wat stereotypes neer te zetten, ongeacht of ze waar (of gangbaar :p) zijn.
Lot des drummers
Een band bestaat uit muzikanten,
met een drummer er soms bij
De gitarist staat in de kranten
De zanger neemt geregeld vrij
De bassist die doet een schnabbel
De toetsenist staat in de kroeg
en heeft daar met zijn vlotte babbel
zelden aan 1 vrouw genoeg
Maar een drummer schrijft geen woorden
en een drummer zingt geen lied
Een drummer heeft ook geen akkoorden
Dat maakt niet uit, want hij geniet!
De gitarist zit bij Van Nieuwkerk,
De toetsenist schuift aan bij Pauw,
De zanger presenteert wat nieuw werk
en dat vindt Giel dan best lauw…
Maar ’s avonds staan ze op de planken
in Ahoy of een café
en bij hun virtuoze klanken
ragt de drummer lekker mee
Want een drummer schrijft geen woorden
en een drummer zingt geen lied
Een drummer heeft ook geen akkoorden
Dat maakt niet uit, want hij geniet!
En ook al leest de man geen noten,
ook al herkent hij terts noch kwint,
Dat kan die man geen donder schelen,
Zolang hij maar zijn drums mag spelen,
Dan is zijn leven al compleet, nog voor de gig begint.
Maar zelfs al schrijft een drummer woorden,
en zelfs al zingt hij eens een lied,
zolang het hem maar kan bekoren,
dan is het goed, want hij geniet!
Copyright Halbe Mulder, 2015
