'T is weer voorbij, 2009,
na twaalven is het straks 2010.
oh, er was dit jaar weer zoveel te beleven,
maar komend jaar vast ook, zo zal je zien!
Iedereen alvast de beste wensen voor 2010!
(Een van) mijn goede voornemen(s) is om hier weer wat meer stukjes te gaan plaatsen, dus ik hoop je ook komend jaar terug te zien.
donderdag 31 december 2009
maandag 14 december 2009
LUCHTDICHT: Jezelf te zijn
Een kleine overdenking over wie/wat we zijn.
Jezelf te zijn
Jezelf te zijn, eenvoudig blijkt het niet.
Want wat is “jezelf”, gewoon Jan, Klazien of Piet?
Of is het dieper, verder weg, wat niemand anders zien kan?
Weten we het eigenlijk wel, is het gedefinieerd dan?
Voor mijn gevoel weet ik wel wat ik wil.
Maar is dat ook zo, en merk ik het verschil
Als het veranderd of verschuift, gaat ook mijn perspectief mee?
Denk ik nu nog steeds net zo als toen 5 jaar gelee?
Wie we zijn en wat we denken
Te zijn is misschien niet simpelweg
Precies hetzelfde als we denken
Dat het is, is mijn uitleg.
De geest is diep, dat is mij ooit verteld.
Maar wat is de geest, vol liefde of geweld?
Of is het leegte, puur en strak, volledig onvoorstelbaar?
Of misschien bestaat het niet, of is dat ook niet denkbaar?
Copyright Halbe Mulder, 2009
Jezelf te zijn
Jezelf te zijn, eenvoudig blijkt het niet.
Want wat is “jezelf”, gewoon Jan, Klazien of Piet?
Of is het dieper, verder weg, wat niemand anders zien kan?
Weten we het eigenlijk wel, is het gedefinieerd dan?
Voor mijn gevoel weet ik wel wat ik wil.
Maar is dat ook zo, en merk ik het verschil
Als het veranderd of verschuift, gaat ook mijn perspectief mee?
Denk ik nu nog steeds net zo als toen 5 jaar gelee?
Wie we zijn en wat we denken
Te zijn is misschien niet simpelweg
Precies hetzelfde als we denken
Dat het is, is mijn uitleg.
De geest is diep, dat is mij ooit verteld.
Maar wat is de geest, vol liefde of geweld?
Of is het leegte, puur en strak, volledig onvoorstelbaar?
Of misschien bestaat het niet, of is dat ook niet denkbaar?
Copyright Halbe Mulder, 2009
dinsdag 8 december 2009
LUCHTDICHT: Freedom Shout
Na het horen van een liedconcept van een vriend, schreef ik de volgende tekst ervoor. Wellicht komt op deze post ooit nog eens een vervolg met gezongen/gespeelde versie.
Freedom Shout
Standing up, looking down,
Focusing on all the sounds,
You almost seem to drift away,
I just can’t see what you want to say…
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
Winds compete with your voice,
They combine, nothing but noise.
No-one there to help you cope,
Who could tell you had no hope?
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
I wish I could help you see:
Life it’s goal ain’t misery!
Sadly, it’s a part of life,
Happiness, joy are better drives!
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
I see a smile forming on your face,
Glad to see, you’re in joy’s embrace.
You’re not alone, they’re always there.
Here and everywhere!!!
Freedom Shout
Standing up, looking down,
Focusing on all the sounds,
You almost seem to drift away,
I just can’t see what you want to say…
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
Winds compete with your voice,
They combine, nothing but noise.
No-one there to help you cope,
Who could tell you had no hope?
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
I wish I could help you see:
Life it’s goal ain’t misery!
Sadly, it’s a part of life,
Happiness, joy are better drives!
I can see you standing there
Shouting out into the air.
All alone in your misery,
This is what I see…
I see a smile forming on your face,
Glad to see, you’re in joy’s embrace.
You’re not alone, they’re always there.
Here and everywhere!!!
maandag 16 november 2009
Jamsessie DGA
Een aantal weken geleden heb ik met een aantal vrienden een middagje in een poppodium gezeten in Roelofarendsveen, waar we onder andere een aantal nummers speelden die door Jona en Paco, 2 aanwezige vrienden uit Zeeland, waren geschreven. Onderstaand filmpje was het resultaat van de zang- en gitaarkunsten van Paco, de zang- en drumkunsten van Jona, en toen de nood om bier te hoog werd, viel ik maar even in als drummer.
EDIT:
Onderstaand filpmje was een ander nummer dat we speelden. Deze keer met mij op de drums. Was geloof ik de 2e keer dat ik dit nummer speelde, en misschien een kwartier nadat ik het voor het eerst had gehoord...
EDIT:
Onderstaand filpmje was een ander nummer dat we speelden. Deze keer met mij op de drums. Was geloof ik de 2e keer dat ik dit nummer speelde, en misschien een kwartier nadat ik het voor het eerst had gehoord...
maandag 2 november 2009
LUCHTDICHT: Future, or what's left of it...
Zojuist weer een nieuwe tekst geschreven, om uiting te geven aan mijn frustraties over het feit dat tegenwoordig alles groen heet, maar niet feitelijk groen of duurzaam word.
Lees het of beluister in het onderstaande filmpje.
Future, or what's left of it...
Green is good, or so they say.
It seems the way to go.
But what is green for you today?
More than a far-away show?
All new things, apparently,
Are sustainable, if you can
Believe the ads, which always lie.
I’m not their biggest fan…
A petrol-soaking 4x4
Gets labeled with an A
For being green, but I’m not sure
Whether I think that’s OK…
A future for our children is something we need to build.
We had a world to give away, but what we’ve done to it until today
Cannot be cured just by our guilt.
The things we need to do aren’t clear,
Though goals are set in stone.
CO2 has become everyone’s fear,
As climate change rages on.
Everyone sees certain death,
Knows things will have to change.
But few will be the first to start
And make a difference.
Luxury is what we want,
TV, PC, a car.
But if we want to change, we can’t,
‘cause stopping goes too far…
The future for our children is something we’ve screwed up.
We had a world to give away, but as we’ve proven up until today,
While abusing it, we just couldn’t stop.
Copyright Halbe Mulder, 2009
Lees het of beluister in het onderstaande filmpje.
Future, or what's left of it...
Green is good, or so they say.
It seems the way to go.
But what is green for you today?
More than a far-away show?
All new things, apparently,
Are sustainable, if you can
Believe the ads, which always lie.
I’m not their biggest fan…
A petrol-soaking 4x4
Gets labeled with an A
For being green, but I’m not sure
Whether I think that’s OK…
A future for our children is something we need to build.
We had a world to give away, but what we’ve done to it until today
Cannot be cured just by our guilt.
The things we need to do aren’t clear,
Though goals are set in stone.
CO2 has become everyone’s fear,
As climate change rages on.
Everyone sees certain death,
Knows things will have to change.
But few will be the first to start
And make a difference.
Luxury is what we want,
TV, PC, a car.
But if we want to change, we can’t,
‘cause stopping goes too far…
The future for our children is something we’ve screwed up.
We had a world to give away, but as we’ve proven up until today,
While abusing it, we just couldn’t stop.
Copyright Halbe Mulder, 2009
dinsdag 13 oktober 2009
Rijbewijs
Even een klein berichtje om melding te maken van het feit dat ik vanochtend geslaagd ben voor mijn rij-examen.
Veel dank aan iedereen die hier op welke manier dan ook aan heeft bijgedragen!
Veel dank aan iedereen die hier op welke manier dan ook aan heeft bijgedragen!
vrijdag 18 september 2009
Update
Na een langere periode van stilte op dit blog, vond ik het de hoogste tijd om weer eens een update te geven.
SSVOBB
Donderdagavond 17 september 2009 ben ik officieel benoemd tot Coordinator Lambach project der Stichting Studenten Vliegtuig Ontwikkeling, Bouw en Beheer "Lambach Vliegtuigen". Dit houd in dat ik de komende bestuursperiode verantwoordelijk ben voor het proces om de Lambach HL II weer te laten vliegen, en alles wat daarbij komt kijken. Een "baan" waar ik heel veel zin in heb, en de afgelopen tijd stiekem ook al wel veel mee bezig was.
DARE
Als alles goed gaat, gaat het SRP-team waar ik afgelopen jaar deel van mocht uitmaken binnen Delft Aerospace Rocket Engineering op vrijdag 2 oktober de Menhir opnieuw lanceren vanaf ASK 't Harde. Hoewel er een aantal kleine wijzigingen hebben plaatsgevonden binnenin de raket, blijft het principe hetzelfde, hoewel we deze keer geen ei mee zullen nemen.
Rijbewijs
Ooit moest het er toch eens van komen, en recentelijk ben ik daarom begonnen met het nemen van rijlessen. Omdat naast de praktijk de theorie ook enigzins belangrijk schijnt te zijn, heb ik afgelopen donderdag theorie-examen gedaan.
Voor het examen overheerste kalmte mijn gedachten, in tegenstelling tot de rest van de zaal. Na het examen werd ik echter wat nerveuzer toen we op de uitslag moesten wachten. Ik bleek het echter ruim gehaald te hebben, dus nu is de weg voor mij vrij tot aan het praktijkexamen!
Overigen
Op dit moment ben ik ook bezig als drummer bij een band, onder de naam "Deceptive Grace". De eerste nummers zijn vrijwel klaar, maar nu moeten ze nog worden opgenomen.
Aan het schrijven van teksten en vertalingen kom ik de laatste tijd weinig toe, vooral dankzij een gebrek aan inspiratie. Aangezien een dal echter altijd ook weer een helling omhoog heeft, ga ik ervan uit dat ik binnenkort wel weer een of meerdere nieuwe teksten kan plaatsen...
SSVOBB
Donderdagavond 17 september 2009 ben ik officieel benoemd tot Coordinator Lambach project der Stichting Studenten Vliegtuig Ontwikkeling, Bouw en Beheer "Lambach Vliegtuigen". Dit houd in dat ik de komende bestuursperiode verantwoordelijk ben voor het proces om de Lambach HL II weer te laten vliegen, en alles wat daarbij komt kijken. Een "baan" waar ik heel veel zin in heb, en de afgelopen tijd stiekem ook al wel veel mee bezig was.
DARE
Als alles goed gaat, gaat het SRP-team waar ik afgelopen jaar deel van mocht uitmaken binnen Delft Aerospace Rocket Engineering op vrijdag 2 oktober de Menhir opnieuw lanceren vanaf ASK 't Harde. Hoewel er een aantal kleine wijzigingen hebben plaatsgevonden binnenin de raket, blijft het principe hetzelfde, hoewel we deze keer geen ei mee zullen nemen.
Rijbewijs
Ooit moest het er toch eens van komen, en recentelijk ben ik daarom begonnen met het nemen van rijlessen. Omdat naast de praktijk de theorie ook enigzins belangrijk schijnt te zijn, heb ik afgelopen donderdag theorie-examen gedaan.
Voor het examen overheerste kalmte mijn gedachten, in tegenstelling tot de rest van de zaal. Na het examen werd ik echter wat nerveuzer toen we op de uitslag moesten wachten. Ik bleek het echter ruim gehaald te hebben, dus nu is de weg voor mij vrij tot aan het praktijkexamen!
Overigen
Op dit moment ben ik ook bezig als drummer bij een band, onder de naam "Deceptive Grace". De eerste nummers zijn vrijwel klaar, maar nu moeten ze nog worden opgenomen.
Aan het schrijven van teksten en vertalingen kom ik de laatste tijd weinig toe, vooral dankzij een gebrek aan inspiratie. Aangezien een dal echter altijd ook weer een helling omhoog heeft, ga ik ervan uit dat ik binnenkort wel weer een of meerdere nieuwe teksten kan plaatsen...
zondag 23 augustus 2009
LUCHTDICHT: Time-id
In de trein begon ik te filosoferen over tijd, en de invloed ervan op natuurkunde en de mensheid. Daaruit kwam deze korte, engelse tekst voort, getiteld Time-id. Soms is tijd namelijk best angstaanjagend (het zij doordat he zo snel voorbij vliegt, het zij doordat het sommige berekeningen erg lastig maakt...)
Time relates to trouble,
Ageing is a curse.
Whether it’s some ruble
Or a ladies purse.
Suspended in mid-air, it’s a piece of cake.
But when time enters the equation, it hits the ground and breaks.
Same goes for relationships, if you ever mention a woman’s lifetime,
She’d better be far, far away, or your ring isn’t worth a dime.
Time we have is limited, yet you can’t save a second,
It slips away, used or not, at each and every moment.
So that’s the reason why mankind started to plan ahead,
Sadly, this has only increased our worries about death.
Because it’s something you can’t plan, it always disappoints you,
Either you have unplanned time left, or die with things to do.
Apparently, they both are bad, since no one seems to like them.
Either they’d wanted too much, or they’re incapable of making a solid plan.
Either way it proves they didn’t succeed in life,
Since they did not end up where they’d planned to arrive.
Whatever way you look at it, time is just a bitch,
So maybe your sense of time, is something you’d better ditch.
Copyright Halbe Mulder, 2009
Time relates to trouble,
Ageing is a curse.
Whether it’s some ruble
Or a ladies purse.
Suspended in mid-air, it’s a piece of cake.
But when time enters the equation, it hits the ground and breaks.
Same goes for relationships, if you ever mention a woman’s lifetime,
She’d better be far, far away, or your ring isn’t worth a dime.
Time we have is limited, yet you can’t save a second,
It slips away, used or not, at each and every moment.
So that’s the reason why mankind started to plan ahead,
Sadly, this has only increased our worries about death.
Because it’s something you can’t plan, it always disappoints you,
Either you have unplanned time left, or die with things to do.
Apparently, they both are bad, since no one seems to like them.
Either they’d wanted too much, or they’re incapable of making a solid plan.
Either way it proves they didn’t succeed in life,
Since they did not end up where they’d planned to arrive.
Whatever way you look at it, time is just a bitch,
So maybe your sense of time, is something you’d better ditch.
Copyright Halbe Mulder, 2009
maandag 17 augustus 2009
LUCHTDICHT: Nieuwe teksten
Op youtube heb ik weer twee nieuwe teksten geplaatst, ook hieronder te beluisteren.
Moment I saw you
The Breakup
Moment I saw you
The Breakup
zondag 9 augustus 2009
I like Japanese...
Als vervroegde viering van een heuglijk feit, ben ik gisteren uit eten geweest in een Japans restaurant, Lotus, in Heerenveen. Normaal gesproken is een etentje niet iets om over te bloggen, maar dit was zo speciaal dat ik het toch een vermelding waard vind.
We werden ontvangen in een Japans ingerichte zaal, compleet met wanden van melkglas en hout. De zaal was opgedeeld in 2 delen: een aantal zitjes en een deel met bakplaten omringd door een soort bar. Na de nodig drankjes en kroepoek vooraf, en het uitzoeken van het menu, werd ons verzocht plaats te nemen bij de bakplaten.
Voordat we mochten gaan zitten, kregen we eerst een kimono (Japans badjas-achtig kledingstuk) aangereikt, wat de Japanse sfeer er al meteen goed in bracht. Na de sushi en soep vooraf, kwam de chef, ook volledig in Japanse stijl gekleed, naar onze bakplaat. Het bereiden van de gerechten was een ware show voor alle zintuigen, het klonk goed, zag er spectaculair uit, en rook (en smaakte) heerlijk.
Bij het bereiden van de bami en nasi kwamen de (kook)kunsten van de chef extra goed naar voren, toen er gebakken ei in stukjes werd gehakt. Niet alleen vloog het ei in perfecte blokjes van de ene kant van de plaat naar de andere met de snelheid van een mitrailleur, maar vervolgens werd er gericht geschoten en kregen alle gasten de kans om eens een stuk ei te vangen, met alleen de mond!
Het leuke aan de maaltijd, die toch ruim 3 uur duurde, was vooral dat er zoveel verschillende gerechten waren die we kregen voorgeschoteld. Het waren allemaal geen grote porties, maar desondanks gingen we met een goed gevulde maag weer naar huis.
Opgesomd:
Pluspunten:
- Heerlijk eten
- Geweldige sfeer
- Eten word in een mooie show voor je neus bereid.
- Een avondvullend programma
Minpunten:
- Lange zit (maar erg goed te doen, doordat er steeds wel wat gebeurd)
- Niet erg goedkoop (maar het zeker waard!)
Totaalscore: 9/10
We werden ontvangen in een Japans ingerichte zaal, compleet met wanden van melkglas en hout. De zaal was opgedeeld in 2 delen: een aantal zitjes en een deel met bakplaten omringd door een soort bar. Na de nodig drankjes en kroepoek vooraf, en het uitzoeken van het menu, werd ons verzocht plaats te nemen bij de bakplaten.
Voordat we mochten gaan zitten, kregen we eerst een kimono (Japans badjas-achtig kledingstuk) aangereikt, wat de Japanse sfeer er al meteen goed in bracht. Na de sushi en soep vooraf, kwam de chef, ook volledig in Japanse stijl gekleed, naar onze bakplaat. Het bereiden van de gerechten was een ware show voor alle zintuigen, het klonk goed, zag er spectaculair uit, en rook (en smaakte) heerlijk.
Bij het bereiden van de bami en nasi kwamen de (kook)kunsten van de chef extra goed naar voren, toen er gebakken ei in stukjes werd gehakt. Niet alleen vloog het ei in perfecte blokjes van de ene kant van de plaat naar de andere met de snelheid van een mitrailleur, maar vervolgens werd er gericht geschoten en kregen alle gasten de kans om eens een stuk ei te vangen, met alleen de mond!
Het leuke aan de maaltijd, die toch ruim 3 uur duurde, was vooral dat er zoveel verschillende gerechten waren die we kregen voorgeschoteld. Het waren allemaal geen grote porties, maar desondanks gingen we met een goed gevulde maag weer naar huis.
Opgesomd:
Pluspunten:
- Heerlijk eten
- Geweldige sfeer
- Eten word in een mooie show voor je neus bereid.
- Een avondvullend programma
Minpunten:
- Lange zit (maar erg goed te doen, doordat er steeds wel wat gebeurd)
- Niet erg goedkoop (maar het zeker waard!)
Totaalscore: 9/10
dinsdag 28 juli 2009
LUCHTDICHT: De Brief
Na al een aantal dagen met "The Letter" van The Boxtops in m'n hoofd te hebben gezeten, besloot ik gisteren in de trein het nummer eens te proberen te vertalen. 5 minuten later lag er het volgende:
De Brief
Geef me een ticket voor een snel vliegtuig,
De trein die duurt me veel te lang naar huis!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
’t Kan me niet schelen wat ’t me ook kost,
‘k moet snel naar huis, want mn schat, ze wil meer!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
Ja ze stuurde me ’n brief, waarin ze zei dat ze niet kon zonder mij,
Luister meneer, ik moet hier echt snel weg, want ze wil mij aan haar zij!
Hoe dan ook, kom:
Geef me een ticket voor een snel vliegtuig,
De trein die duurt me veel te lang naar huis!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
Copyright van bovenstaande tekst: Halbe Mulder, 2009
Copyright muziek en originele tekst: originele artiest
De Brief
Geef me een ticket voor een snel vliegtuig,
De trein die duurt me veel te lang naar huis!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
’t Kan me niet schelen wat ’t me ook kost,
‘k moet snel naar huis, want mn schat, ze wil meer!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
Ja ze stuurde me ’n brief, waarin ze zei dat ze niet kon zonder mij,
Luister meneer, ik moet hier echt snel weg, want ze wil mij aan haar zij!
Hoe dan ook, kom:
Geef me een ticket voor een snel vliegtuig,
De trein die duurt me veel te lang naar huis!
Straks niet meer eenzaam,
Thuis is waar ‘k heenga,
Want m’n schat, ze schreef me een briefje!
Copyright van bovenstaande tekst: Halbe Mulder, 2009
Copyright muziek en originele tekst: originele artiest
vrijdag 24 juli 2009
Raften
Vandaag wezen raften met een paar huisgenoten bij Dutch Water Dreams in Zoetermeer. Een kunstmatige wildwater-rivier waar je kan raften, tuben, hotdoggen en dat soort dingen. Ook hebben ze binnen 3 flowriders staan, waarop je kan surfen, bodyboarden en meer van dat soort ongein uithalen.
Het raften was supermooi, maar wel enigzins duur. In een uur zijn we zo'n 4 of 5 keer de baan af geweest, en hebben we instructie gekregen et cetera.
Allereerst kregen we een wetsuit en moesten we ons omkleden, om vervolgens buiten ook nog een soort jasje, schoenen, helm en zwemvest aan te trekken. Daarna volgde een veiligheidsinstructie, gevolgd door een "verfrissende duik" in het water van de baan, om mee te maken hoe het is als je zonder je raft in het water raakt. Mocht je later dan in het water vallen, dan raak je in ieder geval minder snel in paniek...
Na deze belevenis kregen we een 10-persoons raft en peddels, waarmee we (samen met een andere groep en een instructeur) de baan op gingen. Allereerst werden we met een transportband naar het startbassin gebracht, waar we even tegen de stroming van de pompen in moesten roeien om op de eigenlijke baan te komen. Na verschillende obstakels, draaikolkjes, pirouettes en andere leuke, al dan niet door de stroming veroorzaakte, capriolen, belandden we vervolgens 5 meter lager weer in het bassin waar we de instructie hadden gekregen. Dit hebben we zo'n 3 of 4 keer herhaald.
Al met al vond ik het een geweldige ervaring, hoewel wel enigzins prijzig. Financien terzijde is het echter zeker voor herhaling vatbaar!
Het raften was supermooi, maar wel enigzins duur. In een uur zijn we zo'n 4 of 5 keer de baan af geweest, en hebben we instructie gekregen et cetera.
Allereerst kregen we een wetsuit en moesten we ons omkleden, om vervolgens buiten ook nog een soort jasje, schoenen, helm en zwemvest aan te trekken. Daarna volgde een veiligheidsinstructie, gevolgd door een "verfrissende duik" in het water van de baan, om mee te maken hoe het is als je zonder je raft in het water raakt. Mocht je later dan in het water vallen, dan raak je in ieder geval minder snel in paniek...
Na deze belevenis kregen we een 10-persoons raft en peddels, waarmee we (samen met een andere groep en een instructeur) de baan op gingen. Allereerst werden we met een transportband naar het startbassin gebracht, waar we even tegen de stroming van de pompen in moesten roeien om op de eigenlijke baan te komen. Na verschillende obstakels, draaikolkjes, pirouettes en andere leuke, al dan niet door de stroming veroorzaakte, capriolen, belandden we vervolgens 5 meter lager weer in het bassin waar we de instructie hadden gekregen. Dit hebben we zo'n 3 of 4 keer herhaald.
Al met al vond ik het een geweldige ervaring, hoewel wel enigzins prijzig. Financien terzijde is het echter zeker voor herhaling vatbaar!
zaterdag 18 juli 2009
Flying Legends '09
De BritEx '09 reis waarover ik het in de vorige post had, was een groot succes. Omdat foto's meer zeggen dan duizend woorden, heb ik hierbij een "klein" aantal foto's gevoegd.
Voor alle foto's zie hier
En onder het motto: een filmpje zegt meer dan duizend foto's:
Voor alle foto's zie hier
En onder het motto: een filmpje zegt meer dan duizend foto's:
dinsdag 7 juli 2009
Weinig te zien de laatste tijd...
In verband met tentamens en dergelijken heb ik de afgelopen tijd weinig tijd gehad om nieuwe berichten te posten op dit blog. Ook ben ik hard bezig met de voorbereidingen voor BritEx '09, een reis van de SSVOBB naar Engeland, waar we onder andere een vliegshow en bedrijven gaan bezoeken. Als ik terugben zal ik hier een (al dan niet uitgebreid) verslag plaatsen.
In het weekend van 27 en 28 juni ben ik bij Simmerdeis (een festival in Drachten) betrokken geweest als vrijwilliger. Hoewel in eerste instantie slechts ingeroosterd als parkeerwacht en kaart-innemer, ben ik uiteindelijk onder andere betrokken geweest bij de op- en afbouw van VanVelzen, en als technicus voor een act gefungeerd.
Ander nieuws:
- Op 4 september zal de Menhir Mk I opnieuw worden gelanceerd vanaf ASK 't Harde.
- Ik ben hard bezig met mijn nieuwe band nummers te bedenken. Hopelijk hierover snel meer!
In het weekend van 27 en 28 juni ben ik bij Simmerdeis (een festival in Drachten) betrokken geweest als vrijwilliger. Hoewel in eerste instantie slechts ingeroosterd als parkeerwacht en kaart-innemer, ben ik uiteindelijk onder andere betrokken geweest bij de op- en afbouw van VanVelzen, en als technicus voor een act gefungeerd.
Ander nieuws:
- Op 4 september zal de Menhir Mk I opnieuw worden gelanceerd vanaf ASK 't Harde.
- Ik ben hard bezig met mijn nieuwe band nummers te bedenken. Hopelijk hierover snel meer!
woensdag 10 juni 2009
LUCHTDICHT: Party?
Na een op zich erg geslaagd feestje gisteravond, had ik opeens weer inspiratie voor een potentiele songtekst. Wellicht komt er later nog eens een gezongen versie van...
Zoals altijd ligt het copyright bij mij (Halbe Mulder).
Party?
It’s so crowded, yet I’m so lonely,
Is it just me, am I the only
One to feel this way?
Getting a beer, getting a coke?
Could y’also grab one for that bloke,
What can I say?
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
It’s a party, and I’m invited,
The floor is full, some girls, delighted,
Dance the night away.
A guy says I should try to dance,
To this weird music, some kind of trance,
I try to delay.
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
Beer makes happy, I don’t see it,
Why’s it this fun, if you get rid
Of all that makes you you?
Why do you have to lose all of,
The part of you I mostly love,
The control of what you do?
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
I need something, something to do,
I’m so useless, can’t dance with you,
Instructions, those I’ll need.
No, not dancing, how I wouldn’t know,
Lights or sound knobs, control of the glow.
By contributing, I feed…
Zoals altijd ligt het copyright bij mij (Halbe Mulder).
Party?
It’s so crowded, yet I’m so lonely,
Is it just me, am I the only
One to feel this way?
Getting a beer, getting a coke?
Could y’also grab one for that bloke,
What can I say?
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
It’s a party, and I’m invited,
The floor is full, some girls, delighted,
Dance the night away.
A guy says I should try to dance,
To this weird music, some kind of trance,
I try to delay.
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
Beer makes happy, I don’t see it,
Why’s it this fun, if you get rid
Of all that makes you you?
Why do you have to lose all of,
The part of you I mostly love,
The control of what you do?
Apparently, this is a party,
Supposedly, I should have fun.
Something, though, keeps me from laughing,
And most of all, I want to run!
Run away, run from here!
Run to lose my energy!
Run trough woods, just like a deer,
I’m useless here, you see?
I need something, something to do,
I’m so useless, can’t dance with you,
Instructions, those I’ll need.
No, not dancing, how I wouldn’t know,
Lights or sound knobs, control of the glow.
By contributing, I feed…
zondag 24 mei 2009
LUCHTDICHT: Treinvacy
Voor de verandering weer eens een Nederlands gedichtje.
Treinvacy
Gesprekken, woorden, zinnen om me heen.
Vang alles op, maar volg er toch geen een.
Flarden drijven, zinnen blijven hangen in mijn brein.
Gaat het mij aan? Staat het mij aan? Wat zou hun mening zijn?
Een treincoupe is leerzaam voor het karakter van de mens:
Open of gesloten, liever BMW of Benz?
Drums of toch viool, subtiel of zeer direct?
Is hij/zij erg verlegen, of toch juist goed gebekt?
Iedereen zeurt in deze tijd over zijn privacy,
Maar in een treingesprek geeft men dan toch veel bloot over wie
Of wat voor persoon je bent.
Na 3 uur in een treincoupe weet je meer dan de gemiddelde CIA-agent…
Copyright 2009, Halbe Mulder
Treinvacy
Gesprekken, woorden, zinnen om me heen.
Vang alles op, maar volg er toch geen een.
Flarden drijven, zinnen blijven hangen in mijn brein.
Gaat het mij aan? Staat het mij aan? Wat zou hun mening zijn?
Een treincoupe is leerzaam voor het karakter van de mens:
Open of gesloten, liever BMW of Benz?
Drums of toch viool, subtiel of zeer direct?
Is hij/zij erg verlegen, of toch juist goed gebekt?
Iedereen zeurt in deze tijd over zijn privacy,
Maar in een treingesprek geeft men dan toch veel bloot over wie
Of wat voor persoon je bent.
Na 3 uur in een treincoupe weet je meer dan de gemiddelde CIA-agent…
Copyright 2009, Halbe Mulder
zondag 17 mei 2009
Foto's launchday Menhir Mk I
Klik op de foto's voor een grotere versie.
Het uitzicht vanaf de "toeschouwers"-plek. De verticale lijntjes zijn de lanceertorens.
Nog een foto hiervandaan.
DARE-leden en toeschouwers die aandachtig naar de lanceerplek aan het kijken zijn.
Vanuit een andere hoek en op een iets later tijdstip genomen (nu heb ik opeens m'n jas uit)...
Ondergetekende bij de "commandopost", waarvandaan ik even later onze raketmotor met 1 druk op de knop zal ontsteken.
Het "It Sil Heecher"-team.
Nogmaals de trotse teamleden na de geslaagde lancering en recovery.
Meer van hetzelfde...
Mijn collega en ik bezig met het demonteren van de raket, om uit te vinden of ons ei nog heel was gebleven.
De parachute-bevestiging werd losgehaald.
Idem dito...
De parachute-bevestiging is eruit.
Het pakketje dat het ei bevatte leek veelbelovend vrij van eigeel, dus werd het vol spanning heel voorzichtig uitgepakt. Net sinterklaas, maar dan veel spannender.
Mijn collega triomfantelijk met ons heel gebleven ei. De grijnzen op onze gezichten waren er de rest van de dag bijna niet vanaf te krijgen na dit moment.
Het uitzicht vanaf de "toeschouwers"-plek. De verticale lijntjes zijn de lanceertorens.
Nog een foto hiervandaan.
DARE-leden en toeschouwers die aandachtig naar de lanceerplek aan het kijken zijn.
 |
Vanuit een andere hoek en op een iets later tijdstip genomen (nu heb ik opeens m'n jas uit)...
 |
Ondergetekende bij de "commandopost", waarvandaan ik even later onze raketmotor met 1 druk op de knop zal ontsteken.
 |
Het "It Sil Heecher"-team.
 |
Nogmaals de trotse teamleden na de geslaagde lancering en recovery.
 |
Meer van hetzelfde...
 |
Mijn collega en ik bezig met het demonteren van de raket, om uit te vinden of ons ei nog heel was gebleven.
 |
De parachute-bevestiging werd losgehaald.
 |
Idem dito...
 |
De parachute-bevestiging is eruit.
 |
Het pakketje dat het ei bevatte leek veelbelovend vrij van eigeel, dus werd het vol spanning heel voorzichtig uitgepakt. Net sinterklaas, maar dan veel spannender.
 |
zondag 10 mei 2009
Menhir Mk. I succesvol gelanceerd!
Afgelopen vrijdag is op ASK 't Harde onze raket, de Menhir Mk. I, succesvol gelanceerd tot een hoogte van 540 meter (lager dan in eerste instantie gepland in verband met een switch naar een andere, minder sterke motor). Het meegedragen ei is door de perfecte parachutering en geweldige landing weer intact tevoorschijn gehaald. Leuk om te vermelden is dat we hiermee pas het 3e team zijn dat dit is gelukt in de inmiddels 3-jarige geschiedenis van deze DARE SEC (Scrambled Egg Competition).
Zodra ik foto's heb of ander beeldmateriaal, zal ik hierover meer posten.
Zodra ik foto's heb of ander beeldmateriaal, zal ik hierover meer posten.
zondag 26 april 2009
LUCHTDICHT: Expression
De laatste tijd ben ik steeds meer bezig met het schrijven van gedichten, en steeds vaker draait dit toch om een moraal (zie bijvoorbeeld the train, part 1 en Brief naar Wonderland. Ook het volgende gedicht bevat weer een boodschap, een van de dingen die ik zie/opmerk de laatste tijd...
Expression
Sitting here, looking out my window,
Watching the wind brush through the trees,
Observing birds dance on the airflow,
Thinking about some bread with cheese.
I see two seagulls chasing, flying,
Fleeing from eachothers view.
Seems like a battle, wing to wing,
They’re making me think of you.
What we think about eachother,
Has always been, and always will,
Be something we don’t bother
To express, that gives a chill.
Talking about your feelings often helps you cope with them.
Talking behind eachother’s backs just raises suspicion.
By not telling people what they’re doing wrong,
We keep them friendly, but I wonder for how long?
Telling someone what you think about what he or she is doing,
May get them upset, but at least you’ve tried to change how things are going.
Not saying what you think, makes you store it all inside.
And from feelings of anger and despair you simply cannot hide.
Just honesty express yourself, though it may not help at once,
Eventually, it’ll give some peace of mind, then just smile and dance.
Copyright Halbe Mulder, 2009
Youtube
Ook op Youtube heb ik een aantal van mijn (engelstalige) gedichten in ingesproken vorm staan.
Expression
Sitting here, looking out my window,
Watching the wind brush through the trees,
Observing birds dance on the airflow,
Thinking about some bread with cheese.
I see two seagulls chasing, flying,
Fleeing from eachothers view.
Seems like a battle, wing to wing,
They’re making me think of you.
What we think about eachother,
Has always been, and always will,
Be something we don’t bother
To express, that gives a chill.
Talking about your feelings often helps you cope with them.
Talking behind eachother’s backs just raises suspicion.
By not telling people what they’re doing wrong,
We keep them friendly, but I wonder for how long?
Telling someone what you think about what he or she is doing,
May get them upset, but at least you’ve tried to change how things are going.
Not saying what you think, makes you store it all inside.
And from feelings of anger and despair you simply cannot hide.
Just honesty express yourself, though it may not help at once,
Eventually, it’ll give some peace of mind, then just smile and dance.
Copyright Halbe Mulder, 2009
Youtube
Ook op Youtube heb ik een aantal van mijn (engelstalige) gedichten in ingesproken vorm staan.
PAL-V testvlucht
Morgen (maandag 28 april) zal langs de A1 bij Amersfoort een testvlucht uitgevoerd worden met de PAL-V, een combinatie tussen een gyrocopter en een Carver (driewielige combinatie tussen motor en auto die kantelt in de bochten). De test schijnt bedoeld te zijn om te kijken hoe automobilisten op dit voertuig gaan reageren. Mocht u het ding tegenkomen, houd dan uw handen aan het stuur en blijf rijden; verkeersongelukken zijn niet het doel van deze test...
zondag 19 april 2009
Luchtdicht: The train, part 1
Looking out over the country, watching the lands that are passing by,
I start to think about the future, what I’ll become, and when and why?
What’ll happen to the world, will it all just stay the same?
Will it change, and if it will, wouldn’t we all just go insane?
Humans aren’t very good at handling sudden change,
Though change we need, ‘cause last year’s “hot” is only today’s “lame”…
It’s the way we humans work, ‘cause dust is all we are,
And for dust, the same is just as near as it is far.
Continuity is boring, stability a must,
Love is what we want to get, but all we give is lust…
While tracks race underneath me at 140 KpH,
I think about the impact of my trip, and suddenly my face,
Gets darker and more sober as a cloud moves in my head.
A cloud of methane, CO2; shortly: a cloud of death…
I want to help everyone out, I want this cloud to go,
But when it comes to taking measures, I usually say: “no”.
I’m selfish, like my comforts, luxury’s my life,
I want a home, a plane, 3 kids and a happy wife.
But all these things just cost a lot, in money and in time,
And the planet has to take these beatings, more sour then a lime.
While we try to “repair” things, it usually ends up worse,
Because we don’t think it all through, which makes a fix a curse.
If we want to fix the mess we’re currently still in,
We have to do it all together, everyone needs to give in!
I start to think about the future, what I’ll become, and when and why?
What’ll happen to the world, will it all just stay the same?
Will it change, and if it will, wouldn’t we all just go insane?
Humans aren’t very good at handling sudden change,
Though change we need, ‘cause last year’s “hot” is only today’s “lame”…
It’s the way we humans work, ‘cause dust is all we are,
And for dust, the same is just as near as it is far.
Continuity is boring, stability a must,
Love is what we want to get, but all we give is lust…
While tracks race underneath me at 140 KpH,
I think about the impact of my trip, and suddenly my face,
Gets darker and more sober as a cloud moves in my head.
A cloud of methane, CO2; shortly: a cloud of death…
I want to help everyone out, I want this cloud to go,
But when it comes to taking measures, I usually say: “no”.
I’m selfish, like my comforts, luxury’s my life,
I want a home, a plane, 3 kids and a happy wife.
But all these things just cost a lot, in money and in time,
And the planet has to take these beatings, more sour then a lime.
While we try to “repair” things, it usually ends up worse,
Because we don’t think it all through, which makes a fix a curse.
If we want to fix the mess we’re currently still in,
We have to do it all together, everyone needs to give in!
donderdag 16 april 2009
Lambach kwartaalverslag
Voor de SSVOBB nieuwsbrief heb ik ook deze keer weer een stuk(je?) geschreven over de Lambach. In de nieuwsbrief komt in verband met ruimtegebrek een ingekorte versie, hieronder staat het complete verhaal. De volledige nieuwsbrief (inclusief beeldmateriaal) zal binnenkort als PDF op www.ssvobb.nl worden geplaatst.
Lambach Kwartaalverslag
Ook de afgelopen maanden is aan de Lambach weer gewerkt, en zijn er zowel successen geboekt als tegenslagen geïncasseerd. Zo zijn onze relaties op het Aviodrome goed onderhouden en versterkt door de draaisessies en onderhoudsbezoeken, hebben we de Lambach haar vleugels teruggegeven, en zijn we tegen een probleem met onze motor aangelopen.
De werkbezoeken die de SSVOBB aan het Aviodrome heeft gebracht, hebben naast werk aan het vliegtuig zelf ook meer abstracte vruchten afgeworpen. Zo hebben we een groot aantal nieuwe mensen leren kennen, die hun kennis maar al te graag wilden delen. Op deze manier hebben we weer veel geleerd over onze motor, ons vliegtuig en de gang van zaken in Lelystad. Ook heeft het ons een tot nu toe ontbrekend stuk documentatie opgeleverd: de handleidingen en onderhoudsinstructies van de magneten.
Op 7 maart jongstleden is de Lambach weer grotendeels hersteld in haar glorie: haar vleugels zitten weer aan de romp. Van tevoren verwachtten we dat deze klus best veel moeite zou kosten: ervaringen van vorige vleugelmontages gaven ons goede reden om niet op een probleemloze assemblage te rekenen.
Nadat we ’s ochtends vroeg vanuit Delft waren vertrokken met naast de crew ook een extra werkbank en een nieuwe lekbak, kwamen we rond half 11 in Lelystad aan. Daar werd eerst een kop koffie gedronken, om vervolgens vervuld van dit zwarte goud met frisse moed aan het werk te gaan.
Door de crew in 2 delen te verdelen, kon aan beide zijden tegelijk worden gewerkt, en zo de werksnelheid vrijwel worden verdubbeld. De lichte competitiedrang die hierbij optrad, had ook een positief effect op het werktempo.
Als eerste werd aan beide zijden begonnen met het bevestigen van de bovenvleugels. De bevestigingsmethode (4 stevig uitgevallen bouten) is simpel en efficiënt, maar ook zeer afhankelijk van het vermogen om de gaten exact met elkaar op te kunnen lijnen. Hoewel dit simpel klinkt, kan dit in de praktijk vies tegenvallen, als men een gevaarte van 3 bij 1 meter met 4 man op de 10e millimeter exact probeert te manoeuvreren. Tot ieders verbazing was de klus aan iedere kant binnen 15 minuten geklaard, en dit leek een goed voorteken. Door de aanwezigheid van slechts 1 borgtang duurde het echter aanzienlijk langer om de bouten op een fatsoenlijke manier te borgen. Een leermoment voor een volgende keer: zorg dat al het essentiële gereedschap dubbel aanwezig is als men in 2 ploegen werkt.
Vervolgens werden de ondervleugels aan de romp gehangen. Ook hier ging het oplijnen van de gaten verassend eenvoudig, tegen alle verwachtingen in. Zo werd weer eens duidelijk: In het verleden behaalde rendementen bieden geen garantie voor de toekomst…
Omdat de ondervleugels scharnierend aan de romp zijn opgehangen, moesten ze ook nog aan de bovenvleugels worden bevestigd, om ervoor te zorgen dat ze ook blijven hangen in de goede stand, en niet met de vleugelstip over de grond slepen. Ook deze klus ging onverwacht snel.
Nadat de spandraden en torpedo’s waren bevestigd en ingesteld, kon worden begonnen met het aankoppelen van de besturing voor de rolroeren. Tijdens de demontage van de vleugels had men de besturing op een alternatieve manier losgekoppeld, zodat de roeren niet opnieuw ingesteld zouden hoeven worden. Dit zorgde bij de montage echter voor problemen, wegens een gebrek aan ruimte. Het is voor ons dan ook weer duidelijk geworden waarom in de procedures deze alternatieve manier niet word genoemd…
Uiteindelijk is het toch gelukt om alle benodigde werkzaamheden binnen de dag af te ronden, en zo kreeg de Lambach haar vleugels voorlopig weer terug.
Een week later vertrok de SSVOBB, met een ditmaal kleine delegatie van 4 man, weer naar Lelystad, om de motor te laten draaien en afstellen, en uit te vogelen hoe we naar buiten konden komen, nu de Lambach opeens stukken breder was door de vleugels.
Het naar buiten komen bleek geen problemen op te leveren, hoewel het wel een ingrijpende reorganisatie van de nabije kinderspeelplaats vergde. Toen stuitten we echter op een ander probleem. Op Lelystad Airport is het namelijk niet toegestaan in jerrycans te tanken. Dit had tot gevolg dat de Lambach naar de tankinstallatie gebracht moest worden.
De oplossing leek simpel: duwen! Met een auto van het Aviodrome met zwaailicht voor ons uit, hebben we de Lambach dus ruim 800 meter geduwd over de taxibanen, tot we bij het tank-platform aanlandden. Daar aangekomen kregen we, na enig wachten, instructies over hoe op Lelystad te tanken, en werd de dorstige Lambach volgetankt met Avgas. Hoewel ze met gevulde tank zwaarder was dan op de heenweg, ging de terugweg toch met minder moeite, grotendeels doordat we nu de wind in de rug hadden, in plaats van vol tegen.
Eenmaal terug op het Aviodrome werd besloten om in verband met de dreigende regen eerst te gaan motordraaien, en daarna pas te lunchen. Het vliegtuig werd opgesteld, de cockpitman nam plaats, Martijn slingerde de motor aan, en toen begonnen de problemen. De eerste 10 seconden leek de motor geweldig te lopen, maar daarna begon hij steeds slechter te ontsteken, totdat na anderhalve minuut er vrijwel constant explosies te zien waren onder de uitlaatpijpen.
Verrast door dit probleem, werd besloten om dan maar meteen de magneten-check uit te voeren, in plaats van te wachten tot de motor op temperatuur was. Bij het uitzetten van magneet 2 was er niets aan de hand, de terugval in toeren was minimaal, maar wel aanwezig, en er traden geen andere problemen op. Zodra magneet 1 echter werd uitgezet, werd het oorverdovend stil op het platform. Nadat onze zeer alerte cockpitman meteen de andere magneet weer had bijgezet, werd snel besloten een noodstop uit te voeren, om verdere schade te voorkomen, en een poging te kunnen doen om het probleem te vinden.
Al snel vormde zich de hypothese dat het probleem veroorzaakt werd door een slechte werking van magneet 2, al gaven het feit dat het afzetten van de magneet wel een toerenverval tot gevolg had, en het feit dat deze magneet ook gebruikt was bij de start, wel reden tot twijfel. Omdat het al 3 uur was, en we nog steeds niet hadden geluncht, werd besloten om, onder het genot van een broodje en iets te drinken, binnen in het restaurant even op te drogen en op te warmen, en te proberen in de motorhandboeken iets over precendenten of andere mogelijke oorzaken te vinden.
Nadat we weer droog, warm en weldoorvoed waren, besloten we om nog een keer te proberen de motor te starten, en te kijken of de waarnemingen consistent waren met onze theorie en de vorige test. Omdat dit het geval bleek, zat er voor ons niets anders op dan te zorgen dat we de Lambach weer op haar plek kregen, en we voor sluitingstijd het museum weer uit waren.
Een week later besloten Martijn en ondergetekende tot een nieuw bezoek aan het Aviodrome, om de motor en specifiek de magneten aan een grondigere inspectie te onderwerpen. Nadat we, ditmaal met de trein en bus, op het Aviodrome waren gearriveerd, hebben we eerst eens andere Aviodrome-vrijwillegers gevraagd om hun visie op ons probleem. Hier kwamen een aantal zeer nuttige tips uit, waarbij het opmeten van de lengte van de contactpunten de gouden tip bleek te zijn.
Toen we de contactpunten binnenin de magneten, die ervoor zorgen dat de goede bougies op het juiste moment ontsteken, op hadden gemeten, bleek dat hier een verschil tussen zat van ruim een halve millimeter. Hoewel dit weinig lijkt, was het waarschijnlijk de oorzaak van ons probleem. Een te kort contact kan namelijk te kort contact maken om de spanning door te geven, die nodig is voor het ontsteken van de bougie.
Na het stellen van deze diagnose kon er weinig meer gedaan worden, dus hebben we het relatief vroeg een dag genoemd.
Al met al was het voor de Lambach een kwartaal met zowel voor- als tegenspoed, maar gelukkig meer van het eerste dan van het laatste.
woensdag 15 april 2009
Jamsessie
Even wat foto's van een jamsessie in Cafe Scooter's in Drachten, met mij achter de drums.
Excuses voor het gebrek aan berichten de laatste tijd, ik heb het simpelweg erg druk gehad in verband met tentamens, en problemen met de Lambach.
 |
| Van Hoge noorderling in downtown Delft |
 |
| Van Hoge noorderling in downtown Delft |
Excuses voor het gebrek aan berichten de laatste tijd, ik heb het simpelweg erg druk gehad in verband met tentamens, en problemen met de Lambach.
vrijdag 13 maart 2009
Fotoverslag vleugelmontage Lambach
Fotoverslag: Montage vleugels Lambach HLII
Omdat een foto meer zegt dan de spreekwoordlijke 1000 woorden, word dit blog een serie foto's met korte bijschriften/uitleg.
Zodra we waren aangekomen op het Aviodrome, natuurlijk eerst even een kopje koffie gedronken, voor we aan de slag gingen.
De Lambach, zoals ze erbij stond voordat we met onze werkzaamheden begonnen. Op de voorgrond de nieuwe lekbak (een bak om uit de motor lekkende olie/brandstof op te vangen).
De montage van de bakboord (links) bovenvleugel. Er zijn 3 man nodig om de vleugel vast te houden, zodat vervolgens een 4e persoon (in dit geval yours truly) de bouten vast kan zetten.
Een overzichtsfoto van het proces.
Dat geld ook voor deze foto...
Het is geweldig om te zien hoe mensen staan te kijken, zeker als het volwassenen betreft die op kleuter-stoeltjes eens zitten te bekijken wat we allemaal aan het doen zijn.
Chris aan het werk met het borgen van de bouten. (Borgen is het vastzetten van bouten/moeren aan elkaar of aan het frame om te zorgen dat ze niet los kunnen trillen/spontaan los kunnen draaien)
De borgingen worden gecheckd.
Ondergetekende bezig met het borgen van de bevestigingsbouten van de rechter-bovenvleugel.
Detail-aanzicht van deze bezigheid.
De laatste borgingen van de bovenvleugels worden aangebracht.
De fairing (stroomlijnbeplating) word aangebracht.
De vele schroefjes waar deze beplating mee vast word gezet, kosten veel tijd om allemaal individueel aan te draaien.
Op deze manier, met alleen de bovenvleugels nog bevestigd, heeft het vliegtuig naar mijn mening wel iets weg van een gewoon cessna sportvliegtuig...
Op deze foto zijn de ondervleugels ook al gemonteerd. Van het monteren hiervan heb ik helaas geen beeldmateriaal.
Sander doet nog snel een motorinspectie voor we weer naar Delft vertrekken.
De Lambach in haar volle glorie, met Chris ernaast.
Alle foto's copyright SSVOBB
Aankondiging draaidag
Morgen (Zaterdag 14 maart 2009) zal er weer een draaidag zijn van de SSVOBB op het Aviodrome. We hopen ergens tussen 12 en 3 de motor te kunnen draaien, dit in verband met het weer.
Omdat een foto meer zegt dan de spreekwoordlijke 1000 woorden, word dit blog een serie foto's met korte bijschriften/uitleg.
Zodra we waren aangekomen op het Aviodrome, natuurlijk eerst even een kopje koffie gedronken, voor we aan de slag gingen.
De Lambach, zoals ze erbij stond voordat we met onze werkzaamheden begonnen. Op de voorgrond de nieuwe lekbak (een bak om uit de motor lekkende olie/brandstof op te vangen).
De montage van de bakboord (links) bovenvleugel. Er zijn 3 man nodig om de vleugel vast te houden, zodat vervolgens een 4e persoon (in dit geval yours truly) de bouten vast kan zetten.
Een overzichtsfoto van het proces.
Dat geld ook voor deze foto...
Het is geweldig om te zien hoe mensen staan te kijken, zeker als het volwassenen betreft die op kleuter-stoeltjes eens zitten te bekijken wat we allemaal aan het doen zijn.
Chris aan het werk met het borgen van de bouten. (Borgen is het vastzetten van bouten/moeren aan elkaar of aan het frame om te zorgen dat ze niet los kunnen trillen/spontaan los kunnen draaien)
De borgingen worden gecheckd.
Ondergetekende bezig met het borgen van de bevestigingsbouten van de rechter-bovenvleugel.
Detail-aanzicht van deze bezigheid.
De laatste borgingen van de bovenvleugels worden aangebracht.
De fairing (stroomlijnbeplating) word aangebracht.
De vele schroefjes waar deze beplating mee vast word gezet, kosten veel tijd om allemaal individueel aan te draaien.
Op deze manier, met alleen de bovenvleugels nog bevestigd, heeft het vliegtuig naar mijn mening wel iets weg van een gewoon cessna sportvliegtuig...
Op deze foto zijn de ondervleugels ook al gemonteerd. Van het monteren hiervan heb ik helaas geen beeldmateriaal.
Sander doet nog snel een motorinspectie voor we weer naar Delft vertrekken.
De Lambach in haar volle glorie, met Chris ernaast.Alle foto's copyright SSVOBB
Aankondiging draaidag
Morgen (Zaterdag 14 maart 2009) zal er weer een draaidag zijn van de SSVOBB op het Aviodrome. We hopen ergens tussen 12 en 3 de motor te kunnen draaien, dit in verband met het weer.
Abonneren op:
Posts (Atom)