De Lambach HL II PH-APZ replica van de SSVOBB: nu te bezichtigen in het Aviodrome

Lambach op transport: de voorhoede
Afgelopen vrijdagmiddag is het eerste deel van de Lambach-verhuis-crew voor voorlopig de laatste keer vertrokken vanuit Delft richting Hoogeveen. Hun missie: het voorbereiden van het Lambach-transport van zaterdag.
Dit hield onder andere in dat ze alles moesten inpakken, en alle bewegende delen aan het vliegtuig zo goed mogelijk vast moesten ztten, zodat er tijdens transport niets kon gaan klapperen e.d., dit zou namelijk makkelijk delen van het vliegtuig kunnen beschadigen. De voorbereidende werkzaamheden gingen zo voorspoedig, dat de rest van de ploeg 's avonds een telefoontje kreeg dat we zaterdag pas om 8 uur uit Delft hoefden te vertrekken in plaats van het geplande half 7.


Zaterdag: Alles ging goed, totdat...
we een telefoontje kregen van onze transporteur dat de trailer waarmee de kist zou worden vervoerd 's nachts was vastgevroren, en dat ze druk bezig waren met te proberen hem weer gebruiksklaar te maken. Op zich nog niet een heel erg groot probleem, maar een uurtje later kregen we weer een telefoontje dat de oplegger echt kapot was, en er geen reserveonderdelen ter plekke beschikbaar waren...
Na een kort overleg werd besloten om dan maar van het originele plan (een dichte overdekte oplegger) af te wijken, en de dieplader die ze wel beschikbaar hadden te gebruiken. Inmiddels wees de klok al de tijd aan waarop de vrachtwagen oorspronkelijk had moeten komen (11.30 uur), en met de 2 uur reistijd die het transportbedrijf rekende, werd het ons wel duidelijk dat we ons schema lichtelijk aan moesten gaan passen.
De wachttijd die we opeens hadden, konden we echter goed gebruiken om de spullen in te pakken die nu opeens niet meer in de vrachtwagen konden, en te bedenken hoe we om zouden gaan de met wind, die op het vliegtuig en de vleugels op een open dieplader natuurlijk veel meer invloed heeft dan wanneer de lading in een gesloten oplegger zou staan.
Rond half 2 arriveerde de vrachtwagen, maar doordat het vliegveld vrijwel geheel uit gras bestaat, mocht de zware truck alleen over de smalle asfalt-banen. Bijkomend effect was dat deze route achteruit moest worden afgelegd, om later snel en relatief eenvoudig te kunnen vertrekken. Met een combinatie van ruwweg 2,5 bij 13 meter had ik heel veel respect voor de chauffeur en de manier waarop hij het geheel achteruit over de ruwweg 3 meter brede taxibanen navigeerde.
Rond 2 uur konden we eindelijk beginnen met het opladen en vastzetten van de Lambach en haar vleugels. Eerst hebben we de romp achteruit de dieplader op gerold, en met sjorbanden aan het landingsgestel stevig vastgesnoerd aan de oplegger. Daarna werden de vleugelbokken naast de romp gezet, eveneens vastgesnoerd aan de trailer, en werden de vleugels erin gehangen. Vervolgens werden de vleugels goed vastgezet met sjorbanden, stukken schuim en sisal-touw, waardoor ze naar onze mening niet meer zouden kunnen bewegen tijdens het transport...


Roadtrip met vleugels
Inmiddels was het al rond een uur of 4, en toen moesten we nog vertrekken vanaf Hoogeveen. Na nog wat te hebben gestoeid/gesnoeid met lokale begroeiing die dreigde onze kist te beschadigen bij het uitrijden van het vliegveld, gingen we richting de snelweg. Uit mijn positie op de bijrijdersplaats van de eerste volgauto, volgde dat ik mede verantwoordelijk was voor het in de gaten houden van onze kostbare lading.
Zolang we nog op de lokale wegen vertoefden leek alles vlekkeloos te verlopen. Zodra we ons echter op de snelweg begaven, en de snelheid begon op te lopen, zagen we de vleugels heen en weer schudden in hun bokken, en na een paar minuten zagen we zelfs een stuk schuim (gebruikt om de vleugels klem te zetten in hun bokken) langsvliegen. Meteen was de beslissing gemaakt om bij de eerstvolgende parkeerplaats te stoppen, en dus ging een telefoontje met die instructies richting de vrachtwagen en 2e volgauto.
Op de parkeerplaats bleek dat de stukken schuim waren losgewaaid, dus werden er nieuwe stukken schuim tussen gezet, en vervolgens werden deze vastgezet met het onvolprezen duct-tape. Vervolgens vervolgden we onze steeds donkerder wordende weg, maar na 500 meter bleek al dat de maatregelen niet voldoende waren geweest. Weer ging er een telefoontje naar de andere leden van het konvooi, dat ook de volgende parkeerplaats door ons aangedaan moest worden. Na alles met nog meer schuim en duct-tape te hebben vast gezet, hebben we onze weg vervolgd, met een gangetje van 70 km/h bleef alles mooi staan. Tot aan Harderwijk hebben we met 70 km/h dus de snelweg gebarricadeerd, en van daar door de polder naar het Aviodrome gereden.


Aankomst op het Aviodrome
Met enig gevoel voor theater kwamen we rond 7 uur in het duister aan op het Aviodrome. Vanuit de verte gezien deed onze dieplader met vliegtuigonderdelen een beetje denken aan de onderdeeltransporten van Airbus (ook 's nachts op diepladers met lage snelheid).
Gezien de feestelijke ontsteking van hun kerstboom/kerstboeing waren er best veel mensen aanwezig, die allemaal dezelfde route bevolkten waar wij ook langs moesten met de romp en de vleugels. Hierdoor was het onmogelijk om met de complete vrachtwagencombinatie tot vlak voor de hal te rijden, maar moesten we voor het parkeerterrein uitladen, en alles met de hand naar de hal rollen.
Het was geweldig om te zien hoe alle mensen die langskwamen reageerden op onze kist en haar vleugels. Sommigen vroegen belangstellend naar wat voor vliegtuig het was, sommige kinderen maakten geweldige opmerkingen ("Kijk mamma! Ze hebben de vleugels van dat vliegtuig afgehaald! Wat zielig!") en ook de gezichtsuitdrukkingen van sommige mensen waren onbetaalbaar.
Rond een uur of half 9 hadden we alles eindelijk in de hal staan, en konden we eindelijk beginnen aan ons avondmaal.


Waar vind ik de Lambach?
De Lambach verkeerd op dit moment in goed gezelschap in het Aviodrome. Ze staat (op dit moment nog gekortwiekt) opgesteld onder de vleugels van de Lockheed Constellation (de "Connie" voor kenners).
Op sommige dagen zult u misschien studenten aan de Lambach zien werken, of haar mee naar buiten nemen voor een motor-draai-sessie om de motor in conditie te houden. Deze studenten zullen als SSVOBB-leden u veel kunnen vertellen over deze prachtkist en hoe zij is gebouwd.