Verhuizing
Een tijdje geleden is door het SSVOBB-bestuur besloten dat de thuisbasis van onze Lambach HL II replica gaat veranderen van vliegveld Hoogeveen (EHHO; Europe Holland HOogeveen) naar het Aviodrome op vliegveld Lelystad (EHLE; Europe Holland LElystad). Dit om meerdere redenen, waarvan een verwarmde werkplaats en de ruim gehalveerde reistijd de belangrijkste zijn. Aangezien de Lambach op dit moment geen Bewijs Van Luchtvaardigheid (BVL, moet een vliegtuig hebben om te mogen vliegen) heeft door een probleem met de ophanging van de bovenvleugels, is het voor ons geen optie om haar gewoon over te vliegen. Daarom moeten we haar over de weg vervoeren, wat waarschijnlijk een der komende weekeinden gaat gebeuren.
Kortwieken
Omdat de Lambach in een dichte vrachtwagen over de weg zal worden getransporteerd, is het niet erg praktisch om haar vleugels tijdens het transport aan de romp te laten zitten (een politie-escorte word iets te duur...). Om die reden hebben we gisteren met 7 man haar vleugels met chirurgische precisie geamputeerd.
Na een rit van 2,5 uur vanuit Delft kwamen we aan op EHHO, waar we begonnen met de vorbereidende werkzaamheden. Tijdens het bijeenzoeken van al het benodigde gereedschap, kwamen we erachter dat onze vleugelbokken (een soort rekken waar de vleugels in kunnen hangen) op mysterieuze wijze waren verdwenen...
Na een korte discussie over wat te doen en een langere discussie over de afmetingen zijn Chris (een andere SSVOBB-medewerker) en ik op zoek gegaan naar de lokale GAMMA (naast hofleverancier van amateur-raketbouwers nu dus ook hofleverancier van vliegtuigbouwers), alwaar we ongeveer 2,5 m2 plaatmateriaal en 13 meter houten balken hebben ingeslagen, en de zeer behulpzame medewerkers daar hebben de platen voor ons zelfs vrijwel op maat gezaagd. Vervolgens hebben we op de parkeerplaats de balken gelijk ook maar op maat gezaagd met een geleende handzaag, anders bleken ze niet in de auto te passen.
Daarna was de Kwantum onze volgende bestemming: we hadden tapijt nodig om onze vleugelbokken mee te bekleden, zodat de vleugels niet beschadigen als ze in de bokken worden gehangen. Bij de Kwantum werden we weliswaar lichtelijk raar aangekeken toen we vertrokken met een rol van 60 centimeter bij 4 meter aan tapijt, maar meer hadden we gewoonweg niet nodig.
Terug in de hangar was het een kwestie van alles vastschroeven, wat een tijdje duurde, aangezien we geen accuboormachine mee hadden genomen.
Na het bouwen van de vleugelbokken hadden de andere teamleden al vrijwel alle voorbereidende werkzaamheden voor het eraf halen van de vleugels gedaan, er moesten alleen nog een hoop schroefjes van fairings (stroomlijnbeplating) worden losgehaald, zodat we bij de bevestigingsbouten van de bovenvleugels konden.
Het demonteren van de ondervleugels was een kwestie van het loshalen van een stijl (een soort gestroomlijnde staaf) waarmee de ondervleugel aan de bovenvleugel hing, waarna hij in principe alleen door 2 bouten aan de romp scharnierde. Daarna hielden 3 man de vleugel vast, en kroop een vierde eronder om de bouten los te halen. Nadat dit ook aan de andere kant van het vliegtuig was gedaan, had ze wel wat weg van een Cessna of een Piper, maar dan met hele korte vleugels.
Vervolgens ongeveer hetzelfde principe, alleen nu moest iedereen op ladders staan, en omdat er slechts drie ladders waren, en ik de langste van de aanwezigen was, werd ik uitverkoren om de bouten van de bovenvleugels los te halen. Aangezien deze bouten (met een diameter van wel 2 of 3 centimeter!!) niet altijd even gemakkelijk loskwamen, hadden ze soms wat zachte aanmoediging nodig om los te komen, dat wil zeggen enige "zachte tikjes" met een rubber hamer. Aangezien een aantal bouten absoluut geen zin hadden om los te komen, en ze op bijna 2,5 meter hoog zaten, gaf dit na afloop best wel spierpijn...
Voor de mensen die zich afvragen waarom ik over de Lambach spreek alsof ik het over een vrouw heb; een vliegtuig (in jargon een kist) word in de vliegwereld gezien als vrouwelijk, en dus ook op die manier aangesproken.
Het blog van de Delfste student Halbe Mulder. Een veelzijdig persoon, die naast zijn studie Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft onder andere ook drumt, vliegtuigen bouwt en teksten en gedichten schrijft, die hier meestal gepubliceerd worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
LUCHTDICHT gebundeld!
Alweer een tijdje terug is een groot aantal van mijn teksten samengevoegd tot een klein boekje, getiteld "Technisch Dichten voor beginners". Mocht u geinteresseerd zijn in een exemplaar hiervan, neem dan contact met mij op via het "contact"-knopje aan de rechterkant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten