Na een interessant weekend (autopech gehad, lezing gegeven) weer eens een redelijk productieve treinreis gehad, poetisch gezien.
Opkomst van de Ondergang
Een snelle wisseling vond plaats…
De macht werd overgedragen,
De tweestrijd blijft voor eeuwig onbeslist,
Geen een word permanent verslagen.
De opgang van de een, is de teloorgang van de ander,
Zo gaat het elke dag, en niets dat dat verandert…
Zodra de een aan zijn opmars begint,
Is hij voorlopig niet te stuiten.
Hoewel je binnen kan doen wat je wil,
Is hij de echte baas buiten.
VHT
Leren observeren, een besteding van je tijd.
Nuttig of pietluttig, is het kennis die verleid?
Wat je ziet is wat gebeurd, dus doen als je wat ziet,
Is langzaam, je loopt achter, dus voorlopen doe je niet.
Toekomst en verleden lijken soms verdacht dichtbij,
Als je ze wil weten, kijk dan simpelweg opzij,
Naar achter maar ook ver vooruit, naar boven en beneden,
Wat was en wat zal komen word weerspiegeld in het heden.
Wat ooit was is misschien nog steeds, in welke vorm dan ook,
De kennis van heel vroeger blijft, maar nu gehuld in rook.
Die man daar links, die met die stok, was vroeger ingenieur,
Bedacht veel, kennis ongekend, maar grijs is nu zijn kleur.
Zoals hij is, zo word na jaren mogelijk ook jij,
Wellicht is hij het toekomstbeeld, wat komt voor jou of mij?
Er is geen garantie dat jij ooit ook zo zal worden,
Maar zelfs is ook niet zeker, dat wat leeft zal verdorren.
Zie je daar, daar in die wieg, dat hele jonge leven?
Daar in dat kind, daar is de liefde nog even niet verdreven.
Onbevangen, onbevreesd, zo jong en zo onschuldig,
Dit is het resultaat als haat vermenigvuldigt.
Copyright alle teksten Halbe Mulder, 2010
Geen opmerkingen:
Een reactie posten