donderdag 26 februari 2009

Lambach-sleuteldag en Schiphol-crash

Lambach-sleuteldag



Afgelopen zaterdag 21 februari is de SSVOBB weer afgereisd naar het Aviodrome Lelystad voor wat onderhoud aan de motor en een stuk inspectie van de vleugels.
Ondergetekende mocht een aantal zeer vette klusjes doen, waaronder met motorolie afgetopte, lekkende bakjes op de kop onder de motor zien te krijgen. Het resultaat was dat ik tot mn polsen onder de motorolie zat. De foto hieronder is toen ik net was begonnen met loshalen, toen viel het nog mee...



Het was een geweldige dag, en we hebben naar mijn mening veel gedaan kunnen krijgen. Volgend weekend (dus niet komend weekend) worden waarschijnlijk de vleugels eraan gezet.


Schipholcrash; hoe en wat?
De vliegtuigcrash van gisteren bij Schiphol heeft in Nederland veel impact gehad: alle media zaten er bovenop, en probeerden ons constant van nieuws te voorzien. Allereerst even mijn mening over dit ramp-toerisme: Ik vind het onnodig om er zoveel aandacht aan te besteden dat deze Boeing 737-800 uit de lucht is komen vallen. Natuurlijk is het heel erg, en natuurlijk ook uitzonderlijk, maar de manier waarop het word gepresenteerd vind ik ronduit slecht. Iedere 5 minuten komt er een nieuw stuk "bewijs" naar buiten, waarover vervolgens 10 speculaties ontstaan die als feiten gepresenteerd worden, waardoor betrokkenen, maar vooral de TV-kijkende leek ernstig misleid word.
Om even een voorbeeld te geven: Het feit dat het vliegtuig niet in brand is gevlogen, werd gepresenteerd als onomstotelijk bewijs dat het vliegtuig geen brandstof meer had. Het is slechts 1 van de vele mogelijke oorzaken. Ervanuitgaande dat de brandstoftank kapot is gegaan, hoeft de lekkende brandstof niet meteen in de brand te vliegen. Om te ontbranden is namelijk ook een ontstekingsbron nodig (een vonk of iets dergelijks), en moet de brandstof tot ontbrandingstemperatuur komen. Aangezien de crash op een vochtige, koude akker plaatsvond, komt de kerosine niet makkelijk op haar ontbrandingstemperatuur, en is ook het risico op vonken vele malen kleiner dan in het geval van een crash op asfalt. Laat u hierbij niet misleiden door de TV-series die bij een crash meteen het hele vliegtuig vol vonken toveren, en de leuke beelden van spontaan exploderende brandstoftanks, vliegtuigen en auto's, in de praktijk is dit meestal vrijwel onmogelijk.
Ook heb ik mij enorm geërgerd aan het feit dat meteen gespeculeerd word of het een terroristische aanslag was. Het antwoord lijkt me een ontzettende open deur: NEE! Ten eerste is een lege akker in mijn ogen geen overduidelijk doelwit voor terroristen, dan zou het torentje in Den Haag, een paleis van Hare Majesteit of zelfs het huis van Wilders naar mijn mening een veel logischer doelwit zijn. Dit vliegtuig explodeerde echter niet, had een minimum aan fatale slachtoffers, en lag in een afgelegen akker op de aanvliegroute van de landingsbaan, dus ik zie absoluut geen aanleiding om aan een aanslag te denken...
Als laatste nog een boodschap voor mensen met (door dit ongeluk veroorzaakte) vliegangst: Vorig jaar vielen er wereldwijd ruwweg 500 doden door luchtvaart-ongevallen. Bij mijn weten is dit minder dan het maandelijkse aantal verkeersslachtoffers in alleen al de EU... Met andere woorden: Dit soort ongelukken gebeuren maar zeer zelden, en het vliegtuig is statistisch gezien nog steeds het veiligste vervoersmiddel.

Nu mijn frustraties rondom de media en media-aandacht zijn geuit, volgen hier dan mijn speculaties over de aanleiding van de crash, en wat ervoor zorgde dat de ravage zo was als iedereen op de beelden heeft kunnen zien.
Uit de vluchtrecorders (de befaamde "black boxes") is niets gebleken van paniek of enig mankement wat door de piloten werd doorgegeven aan de verkeersleiding. Hieruit maak ik op dat de piloten tot heel kort voor de crash geen idee hadden dat er een probleem was.
Op de "final approach" (het laatste stuk vliegen voordat het vliegtuig daadwerkelijk de baan raakt) vliegt een vliegtuig van dit formaat zo langzaam en laag mogelijk. Om zo traag mogelijk te kunnen vliegen, zijn alle kleppen (flaps & slats) van de vleugels uitgeslagen. Dit zorgt voor extra lift (opwaartse kracht) bij lage snelheden, maar ook voor veel extra weerstand. Daarom draaien de motoren tijdens de landing ook nog mee, om te zorgen dat het vliegtuig niet onder haar minimumsnelheid komt voordat het op de grond staat.
Doordat het zo laag en traag vliegt, is er heel weinig tijd en ruimte om een fout te corrigeren.
Gezien de getuigenverklaringen dat het vliegtuig heel stil overkwam, maak ik op dat waarschijnlijk de motoren allemaal zijn uitgevallen in de laatste fase van de landingsprocedure. Dit zou door een zwerm vogels kunnen zijn gekomen (dit zullen dan wel grote vogels moeten zijn geweest, van een mus raakt zo'n motor niet van streek), of doordat de tanks leeg waren. Dit laatste lijkt me sterk, maar is natuurlijk mogelijk, als de brandstofmeters defect waren, of de piloten dachten het net te kunnen redden.
De reden waarom ik denk dat de motoren in de laatste momenten voor de crash zijn uitgevallen, is de positie waarin het toestel lag. Daaruit is op te maken dat het toestel waarschijnlijk als eerste op haar staart is neergekomen, wat weer wijst naar overtrekken (het plotseling verliezen van alle lift door een te lage snelheid of een te grote hoek t.o.v. de vliegrichting) als oorzaak van de crash. Als het vliegtuig namelijk op zo'n hoogte met zo'n lage snelheid overtrekt komt het namelijk als een baksteen uit de lucht vallen, met de staart naar beneden. (toch grappig dat de NOS een ex-piloot genaamd Baksteen vroeg om te vertellen over de oorzaak van de crash...)
Ook het gebrek aan sporen in de akker wijst erop dat het ding redelijk recht naar beneden is gevallen, met maar heel weinig voorwaartse snelheid.
De reden waarom het vliegtuig in 3 stukken is gebroken is volgens mij omdat de staart 1 van de sterkste onderdelen van het vliegtuig is, maar vervolgens met een relatief zwakke (maar toch nog steeds sterk genoeg) verbinding (alleen de huid en de verstijvers) met de rest van het vliegtuig is verbonden. Op deze zwakkere plek zal de romp makkelijk doormidden breken, wat de staart en de rest van de romp scheidt. Doordat de staart echter eerder de grond raakte dan de rest van de romp, had de rest van de romp dus ook nog een aardige snelheid toen het op de grond klapte. Deze klap kon de romp niet aan, waardoor hij scheurde bij het sterkste en zwaarste stuk van de romp, de voorste "ring" boven de voorkant van de vleugel. Het meest stevige deel van het vliegtuig zit recht boven de vleugel, dus bij een crash is dit over het algemeen de veiligste plek om je te bevinden.

Natuurlijk ben ik ook slechts een student Aerospace Engineering en heb ik de crash niet met eigen ogen zien gebeuren, dus ook mijn speculaties zitten waarschijnlijk vol met fouten. Mocht u denken dat ik er compleet naast zit, of heeft u bewijs wat mijn theorie compleet onderuit haalt, dan kunt u natuurlijk altijd een reactie plaatsen d.m.v. de knop onder dit bericht, of mijn een mailtje sturen via de knop bovenaan de rechterkolom.

dinsdag 17 februari 2009

Luchtdicht: "Barricades"

Een vertaling/vrije interpretatie van "Through the barricades" van Spandau Ballet.



Originele tekst en muziek copyright van de originele artiesten/schijvers, onderstaande tekst copyright Halbe Mulder, 2009


"Barricades"
Moeder weet niet wat er met de liefde is,
Ze zegt dat onze jeugd voor ons de kracht is.
Ik zie ’t aan haar gezicht, dat ijzig lijkt,
Haar offers zijn te zien, als ze toch een lach bereikt…

Maar nu ik zie wat men zegt,
Zodra onze zon verdwijnt.
Onze liefde op een dor land,
Barricades, niet meer zijnd.

Vader was altijd mijn grote held,
Hij vocht voor vrijheid, waarmee hij heel de wereld helpt.
Hielp me met m’n spreekbeurten op school,
‘K kende ze in m’n hart, maar voor hem was ’t toen te vol…

En nu ik zie, wat men zegt,
Met de fanfare-muziek,
Onze liefde op een dor land,
Die blokkade maakt me ziek…

Ontsproten aan twee kanten van ‘t leven,
Hetzelfde voelen wij, wat we hopen en vrezen.
Dus kom tot mij, diep in mijn slaap,
We bouwen ’n brug, en dansen over straat!

Want nu ik zie, wat men zegt,
Zodra de drummer zwijgt,
Onze liefde op een dor land,
Barricade die verdwijnt…

O, kijk maar om en ik ben er!
Er zit een wond hier in mijn hart, maar die draag ik alleen.
Vroeger dacht ik over ons als mens,
Maar blijkbaar was dat maar een loze wens,
En de sterren wijzen ons op de alom aanwezige uitweg.

O, ‘k weet niet waar de liefde is,
Hier in dit dorre land, waar wanhoop kracht is.
Dit kind, zo gul en vol van hoop,
Zonder kans op verlies, dan ga je toch ervoor…

Dus nu ik zie, wat men zegt,
Over dit vreselijk’ ideaal,
Onze liefde op een dor land,
De blokkade heeft gefaald…

Dus nu ik zie, wat ze zeggen,
Bij het begraven van ons hart,
Onze liefde op een dor land,
Blokkade van onze eigen smart…

vrijdag 13 februari 2009

Luchtdicht: All alone on Valentine's day...

Will you be my valentine?
Drink with me of this red wine?
Will you, won't you? I can't tell...
Since you've put me under your spell,
This weird feeling I see as love,
is something you've made me dependent of.
Being with you makes me feel so good,
But then, the thought that changes my mood,
Is how you'll probably see me,
As just a guy, who wants to be
With you, like all the other guys,
Who try to lure you with their lies.
The difference is that I'm sincere,
When I think "Wish you were here".
But then again, just who am I,
To say their feeling is a lie?
I'm not the one to tell you what to choose,
I'll probably end up just singing the blues.
Because it ain't fun, no matter what they say,
To be all alone on Valentine's day...

donderdag 5 februari 2009

SPOTLIGHT: The Story of Stuff

Aanleiding
Vanmiddag in college kregen we een animatie te zien genaamd "the story of stuff". Ik vond deze animatie zo goed dat ik hem graag met u zou willen delen.


De animatie
Klik op deze link en druk op play.


Mijn mening
Natuurlijk is dit filmpje Amerikaans en dus lichtelijk over the top, en zitten er een aantal onbelangrijke feitelijke onjuistheden in. Het gaat echter om het principe en het bewust worden van wat we aan het doen zijn.
Het filmpje was, voor mij in ieder geval, confronterend en vol herkenning tegelijk. We kopen allerlei dingen die we niet nodig hebben, en die ons aangepraat worden. We verbruiken veel te veel energie en grondstoffen, en we willen er alleen het absolute minimum voor betalen, waardoor we de uitbuiting van onze aarde in stand houden.
Tegenwoordig word je bijna voor gek uitgemaakt als je nog met de vorige generatie Ipod rondloopt, of je een computer hebt met Windows 98 (of nog erger, helemaal geen computer). Het probleem ligt naar mijn mening wel iets minder duidelijk dan in het filmpje word gesuggereerd. Niet alleen de fabrikanten, ontwerpers en media hebben schuld, maar ook de samenleving als geheel.
De mens is van nature een behoorlijk kuddedier, we zijn bereid om veel te doen om maar bij de groep te kunnen horen. In onze samenleving betekent dit over het algemeen gekleed gaan volgens de (steeds veranderende) mode, en respect krijgen door het nieuwste van het nieuwste te bezitten. Naar mijn mening is het feit dat dit zit voorgeprogrammeerd in onze natuur geen reden om te zeggen dat we er niets aan kunnen doen, maar juist een reden waarom we extra ons best moeten doen om deze cirkel te doorbreken. Je moet je afvragen of je wel geaccepteerd wilt worden om wat je draagt of bezit in plaats van om wie je bent.


OK, er is een probleem, maar wat kan ik daar nou aan doen?
Om te beginnen: kijk eens kritisch naar wat je doet en koopt. Probeer je eens een dag bij alles wat je doet af te vragen "Waarom doe ik dit? Wil ik dit doen?", en bij alles wat je koopt je af te vragen of je het echt nodig hebt om te zijn wie je bent, om gelukkig te zijn, en hoe lang je het gaat gebruiken, of leuk gaat vinden.
Om maar een voorbeeld te geven: Als ik kijk naar mijn plank met computergames, schrik ik er steeds weer van hoe weinig ik de meeste speel. Wat dat betreft zijn sommige spellen echt de aanschaf niet waard geweest, hoewel ik sommige andere spellen vele uren heb gespeeld.
Ga nu niet denken dat je iets wat geen eerste levensbehoefte is, bijvoorbeeld een spelcomputer, niet zou mogen aanschaffen. Vraag je gewoon af of het iets is wat jij wil, en waar je iets mee gaat doen. Een spelcomputer is geen vereiste om te kunnen leven, maar je kan er wel heel veel uren lol aan beleven. Het belangrijkste is dat je iets doet met de dingen die je hebt, en ze niet (vrijwel) ongebruikt het raam uit mikt.

Probeer daarnaast ook eens om, als iets kapot is, het te repareren in plaats van klakkeloos weg te gooien en door iets nieuws te vervangen, of het weer te verkopen of aan de kringloopwinkel te geven.
Als je iets zelf kan maken (bijvoorbeeld kleding), kost dit misschien wel meer tijd dan in de winkel iets kopen, maar je krijgt er ook heel veel voor terug. Zo heb je er voldoening van als het af is, je hebt je vaardigheden verbeterd en je hebt iets wat compleet naar je eigen wensen is. Ook weet je zeker wat je erin hebt verwerkt, en hoe het in elkaar zit, waardoor je het zelf waarschijnlijk ook kan repareren.
Koop in plaats van het goedkoopste voedingsmiddel ook eens iets met een biologisch keurmerk. Het kost meestal meer, maar de productie ervan is over het algemeen goed gecontroleerd, en niet alleen beter voor jezelf, maar over het algemeen ook beter voor de omgeving.

Als laatste: Blijf bewust van wat je koopt en doet, en de consequenties ervan op onze wereld, en probeer anderen hier ook bewust van te maken. Je hoeft natuurlijk niet meteen de straat op en met grote spandoeken en leuzen langs de deuren, maar praat er simpelweg eens over met mensen in je omgeving.



"Niemand zal in zijn eentje de wereld kunnen veranderen, maar als iedereen zo denkt, dan veranderd er nooit wat!"

LUCHTDICHT gebundeld!

Alweer een tijdje terug is een groot aantal van mijn teksten samengevoegd tot een klein boekje, getiteld "Technisch Dichten voor beginners". Mocht u geinteresseerd zijn in een exemplaar hiervan, neem dan contact met mij op via het "contact"-knopje aan de rechterkant.