Nieuwe periode, nieuwe vakken, en het eerste nieuwe vak luistert naar de naam mechanics of materials. Voortbordurend op statica is dit een vak wat gaat over objecten die wel vervormen als je er een kracht op aanbrengt, en het berekenen van die vervormingen en krachten die erdoor binnen het materiaal optreden.
Een simpel voorbeeld: bijvoorbeeld berekenen wat voor krachten er op een rubberen staaf komen te staan als je hem 90 graden zou buigen, en vervolgens aan de hand van materiaaleigenschappen bekijken of de staaf dat aankan, of dat hij zal gaan breken/scheuren/het op een andere manier zal begeven.
Het vak is mij op dit moment echter nog iets te abstract om echt te boeien, maar aangezien er slechts 1 college achter de rug is, kan dit nog veranderen...
Project: AE1-005AER; codename: "water-raket"
Naast het starten met een nieuw vak, word deze periode ook 1 groot feest, aangezien we met ons eerste project bezig gaan; het bouwen van een water-raket. Voor de leken: een water-raket is niets anders dan een frisdrankfles waar men water instopt, er een kurk opzet en vervolgens met een fietspomp het hele zaakje gaat oppompen. Als het goed is gaat het ding vervolgens met gemak met een kilometertje of 140 recht omhoog.
De uitdaging: Door middel van een neuskegel en vinnen de raket zo hoog mogelijk proberen te krijgen. Voor de leek klinkt het misschien onlogisch dat een object hoger kan gaan door het alleen maar groter te maken, maar dat hoop ik hieronder te verduidelijken.
Denk aan een pen, die u verticaal op uw vinger probeert te laten balanceren, terwijl u hem snel omhoog beweegt. Doordat u aan de onderkant drukt, zal de pen omvallen, als hij ook maar een heel klein beetje scheef gaat staan.
Een raket werkt in principe op dezelfde manier: de kracht die de motor uitoefent, drukt aan de onderkant de raket omhoog. Door het toevoegen van vinnen aan de raket, word het moeilijker de raket scheef te laten gaan, omdat de luchtstroming de vinnen parallel aan de stromingsrichting drukt.
Een neuskegel helpt de raket om hoger te komen, door een puntig object door de lucht te laten snijden, in plaats van de over het algemeen behoorlijk vlakke onderkant van de fles. Door de geleidelijkere verandering van richting van de luchtstroming om de raket gaat er veel minder energie verloren aan het "opzij duwen" van de lucht voor de raket.
DARE: De Menhir Mk.I van De Hoogste Noorderlingen
Vanavond een raket-gefocuste dag besloten met een avondje DARE (Delft Aerospace Rocket Engineering). DARE is een club van voornamelijk Lucht- en Ruimtevaarttechniek studenten die zelf amateurraketten ontwerpen, bouwen en lanceren. Wij als eerstejaars-leden worden binnen de club wegwijs gemaakt in het maken van onze eigen raketten door middel van het SRP (Small Rocket Program). Dit jaar houd het SRP een zogenaamde Scrambled Eggs Competition in, dat wil zeggen: Bouw een raket die een rauw ei zo hoog mogelijk lanceert (maar niet hoger dan 1 km, ivm wetgeving) en het vervolgens weer veilig en heel op de aarde laat terugkeren.
Ons team, dat bestaat uit 2 Friezen en 2 ex-inwoners van de provincie Drenthe, heeft daarom (voorlopig) als naam De Hoogste Noorderlingen. Gezien de provincie Drenthe bekend staat om zijn hunebedden, een een bepaald stripfiguur menhirs altijd heel hoog weet te lanceren, is de huidige (werk-)naam van onze raket de Menhir Mk.I.
De raket word ongeveer 1,20 meter lang, 6 centimeter diameter en weegt ongeveer 3 tot 4 kilo volgens onze laatste berekeningen. Het enige nadeel op dit moment is dat de berekende hoogte nog op 1,5 kilometer ligt, dus we moeten waarschijnlijk nog wat ballast toevoegen om onder de maximale hoogte te blijven.
Om ons ei veilig beneden te krijgen, willen we een parachute van ongeveer 1,5 tot 2 meter doorsnee gebruiken, die er met een springlading (ja, u leest het goed, explosieven!!) uit word geschoten. De ontsteking van de springlading willen we doen door middel van elektronica, een Arduino microcontroller. Het enige probleem is dat dit apparaatje wel een groot deel van ons budget opslokt, en om die reden zijn we eigenlijk nog op zoek naar sponsors, dus mocht u (al dan niet in natura) ons project willen sponsoren, neem dan even contact met mij op (halbemulder |apestaartje| gmail.comof laat hieronder een berichtje achter.
De bedoeling is dat de Menhir ergens komend voorjaar word gelanceerd, en hopelijk daarna verderlicht weer op aarde terugkeert.
SSVOBB: Brandstoftanks en ideale software...
Naast mijn studie en lidmaatschap van DARE, ben ik ook medewerker van de SSVOBB (Stichting Studenten VliegtuigOntwikkeling, -Bouw en -Beheer). Op dit moment ben ik daar met een aantal andere mensen bezig met het ontwikkelen/ontwerpen van de brandstoftank voor ons nieuwste vliegtuig, de "Impuls". Aangezien de tank precies moet passen binnen een zeer beperkte ruimte binnen het frame, is dit nog best een pittige klus.
De tank word, net als de rest van het vliegtuig, ontworpen in Catia (een softwarepakket om op de computer in 3d onderdelen te ontwerpen en door te rekenen). Over het algemeen maakt dit soort software het je heel gemakkelijk om alles precies op elkaar af te stemmen, en bijvoorbeeld hoeken te meten, die je dan vervolgens weer in een ander onderdeel kan gebruiken, zodat het exact past als je het samenvoegt. Geloof het of niet, maar op de een of andere manier heeft het mij en mijn werkgroepsgenoten ruim een halve avond gekost om 1 hoek op te meten...
Zo zie je maar weer, software is erg prettig, maar dan moet het wel werken...
1 opmerking:
Leuk om te lezen Halbe. Zo krijg ik enig beeld van waar je zoal mee bezig bent. Humor ook!
liefs mam!
Een reactie posten