Woensdagavond/donderdagochtend naar de premiere van Quantum of Solace geweest. Het was een erg leuke avond, met een leuke film.
De film neigde echter naar mijn mening veel te veel richting naar bijvoorbeeld "Mission: Impossible" of de "Bourne"-trilogie. Met andere woorden, met "Quantum of Solace" is Bond naar mijn mening gedegradeerd tot een standaard actiefilm.
Goed nieuws eerst...
Natuurlijk is er ook genoeg goeds te zeggen over "Quantum of Solace". Zoals ik al eerder schreef, naar mijn mening is het een erg leuke en onderhoudende film. Hij bevat (meer dan) genoeg actie, een heel aantal spectaculaire scenes met het overmijdelijke vuurwerk, en een naar mijn mening geweldig luchtgevecht tussen 2 mooie oude kisten.
Ook de verhaallijn zit naar mijn mening goed in elkaar, en zijn er weinig onlogische sprongen. Kortom; het is een relatief geloofwaardige film, met goed acteerwerk, een goed script en genoeg actie en humor.
Maar dan de minpuntjes...
Zoals al eerder genoemd, vind ik Quantum of Solace geen Bond-film. Zo zit het traditionele intro, de witte cirkels die veranderen in een loop waar Bond doorheenschiet, pas vlak voor de credits (naar mijn mening hoort dit ding principieel aan het begin van de film).
Het 2e minpunt: Na de afwezigheid van Q in Casino Royale is blijkbaar besloten om alle gadgets maar uit de Bond-reeks te halen, want er is geen enkel gadget te vinden in de hele film. Naar mijn mening horen gadgets (en daarmee ook het karakter van Q) principieel bij een Bond-film. Een James Bond-film zonder gadgets is naar mijn mening als een Harry Potter-boek zonder magie. Natuurlijk moeten ze niet de belangrijkste dingen in de film worden, maar zonder gadgets is een Bond-film naar mijn mening niet compleet.
De typische Bond, zoals we die kennen van Sean Connery, Roger Moore en in iets mindere mate van Pierce Brosnan, is weg. Bond is blijkbaar een keiharde geheim agent geworden die in de knoop ligt met zijn eigen emoties, geen gevoel voor humor heeft, en al helemaal geen gentleman meer uitstraalt, maar een kleerkast is geworden die het liefst in hawaiibloesjes loopt, en slechts bij hoge uitzondering een smoking aantrekt. Connery en Moore straalden een zekere klasse uit, en wisten de meeste dingen met extreem droge opmerkingen tot humor te verheffen. Bij Craig lijkt het echter meer alsof men Bond tot een Terminator-achtig figuur heeft proberen te degraderen...
Kortom: Naar mijn mening is het zeker een film die de moeite waard is om te gaan kijken, maar is het niet een film die in de Bond-serie thuis hoort.
Er is leven, er is leven na de Bond...
Ook na deze film was er voor mij weer de dagelijkse "sleur" van het studentenleven. Zo hebben we vrijdag voor ons waterraket-project metingen verricht aan op druk gebrachte frisdrankflessen, waar we vervolgens de dop af trokken. Resultaat: Lucht die met Mach 1 (de geluidssnelheid) uit de hals van de fles stroomt, met een oorverdovende knal als gevolg. Als men de fles vervolgens eerst voor 1/3e met water vult, en dan pas tot 4 bar oppompt, blijkt er ruim 50 kilo aan tegengewicht nodig te zijn om te voorkomen dat de hele installatie een halve meter de lucht in springt!
Coming up: Maandagochtend leren omgaan met Catia (eens kijken of ik daar nog iets ga leren...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten