Aan de Koningin der Elfen, schrijfster van koppelboeken,
Je hebt een moeilijk leven, begrijp ik, volgens mij...
Het is ook niet eenvoudig, ik ben ervaren, geloof mij,
Problemen in je leven kun je altijd te lijf gaan,
Hoe groot ook je verdriet, je kan de wereld aan!
Een andere optie is het bouwen van een muur,
Ook die zal je beschermen, tegen tranenwater, vuur,
Maar hoe hoger je de muur gaat bouwen,
Des te meer hij zal benauwen.
Met wat behang zal je het langer uithouden,
Maar bewaak je hersenen voor fraude!
Hoe leuk ook het motief op het behang,
Het is niet de echte wereld, die is wrang.
Als je te veel gaat geloven in behang of graffiti,
Dan kunnen anderen je niet meer helpen, not even me!
Een muur zonder ramen, die is maar blind,
Dus maak een raam, en kijk wat je daardoor vind!
Breek af die muur, doe het steen voor steen,
Voeg voor voeg, een voor een.
De lucht is dan misschien nog grijs,
Maar denk dan na, en wees wijs:
Niets is zo veranderlijk als het weer,
Na het grijs verschijnt het blauwe zomaar weer.
Put hoop uit wat je zien en doen kan en mag,
Ik hoop snel weer te zien die mooi glimmende lach.
Blijf trouw aan wie je bent en ook aan wat je wil,
Vertrouw op je gevoel, en doe dat vooral veel.
Een muur afbreken is zwaar werk,
Soms, en dat is wat ik merk,
Kost het zelfs meer moeite dan het uit de grond stampen ervan.
De stenen liggen vast, geven meer kracht dan ik kan.
Maar dan bedenk ik weer dat het niet allemaal perfect en meteen moet,
Want, zoals velen ondervinden, word haastige spoed in Nederland beboet...
Hoewel de wereld je soms vreselijke dingen mee laat maken,
Zijn het juist die dingen die ons echt tot mensen maken.
Iedere mens is een tekening, getekend door zijn leven.
Elk leven is een wandeling, langs het pad van lach en beven.
Een wandeling, die je natuurlijk voorbij kan laten gaan,
Of vanuit een gesloten capsule kunt gadeslaan.
Maar is het niet veel interessanter om te kijken naar een schilderij,
Dan naar een leeg vel, onaangeraakt door tekengerei?
Ieder mens heeft zo zijn fouten, gebreken, slechte kanten,
Sociaal niet sterk, saai, weet niet van wanten.
Maar als je alleen dat ziet, mis je zoveel in het leven,
Kijk positief, want zo ben je aan jezelf gegeven.
Gebreken die heeft iedereen, daar is niets abnormaals aan,
Maar talenten zijn je gegeven, dus wendt ze voor iets goeds aan!
Velen leren ons: Heb respect en liefde voor elkander,
Maar wat meestal word vergeten, is dat daarvoor een en ander
Met jezelf in het reine moet zijn,
Zonder eigen liefde kun je niet delen in andermans pijn.
Ik hoop dat deze brief ooit zijn bestemming bereikt,
en daarmee hopelijk ook zijn doel: dat hij je hart verrijkt.
Om mens te zijn, moeten we elkaar proberen te helpen en begrijpen,
Om serieus en door het goede ons hart en geest te laten rijpen.
Het ga u goed, lezer dezer boodschap,
Maar let wel: het copyright ligt bij mijn vennootschap!
Het blog van de Delfste student Halbe Mulder. Een veelzijdig persoon, die naast zijn studie Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek aan de TU Delft onder andere ook drumt, vliegtuigen bouwt en teksten en gedichten schrijft, die hier meestal gepubliceerd worden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
LUCHTDICHT gebundeld!
Alweer een tijdje terug is een groot aantal van mijn teksten samengevoegd tot een klein boekje, getiteld "Technisch Dichten voor beginners". Mocht u geinteresseerd zijn in een exemplaar hiervan, neem dan contact met mij op via het "contact"-knopje aan de rechterkant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten